Korte biografie van Svami Purohit,
Sri Purohit svami was geboren in een religieuze welvarende brahmaanse familie in Badnera, Vidarbha, in India in Oktober 12, 1882 Badners, India. Hij kreeg de naam Shankar Gajannan Purohit. Hij studeerde filosofie en rechten, ( over de opleidingen zie ik dat er verdeeltheid is), deze opleidingen volgde hij op het Morris college Nagpur, en Decan College, Poona, en Bombay University. Trouwde en had drie kinderen. Hij ging niet werken in de rechten maar in plaats daar van leven in religieuse toewijding. Hij was opmerkelijk goed in de taal , ook sanskriet, en een overtuigd nationalist, en verdediger van de tilak* dat had de Engelse regering verboden maar door de publieke opinie aangevoerd door Purohit in de kranten als verdediger van de tilak weer afgeschaft.. Hij ging later in de onthechte levens orde (werd een monnik),@ en aanvaarde de bedelnap, en ging zo jaren door India. Tot hij op het aanraden van zijn leraar naar Engeland ging, in 1930. Hij vertaalde de Bhagavad Gita, en de Upanishads, en het was een nadeel dat zijn boeken niet algemeen bekender werden, al heeft men later een Biografie gemaakt die meer bekend is geworden de laatste jaren. Zijn vertalingen van de Upanishaden zijn in samenwerking met WB Yeats gedaan, de bekende schrijver.
Zijn boeken en vertalingen: Song of Silence; An Indian Monk; The Geeta; The Holy Mountain; Ten Principal Upanishads (with W.B. Yeats); Patanjali’s Aphorisms of Yoga; Avadhoota Gita.
*tilak een merk of teken op het voorhoofd gedragen door de hindoes, ornamentaal, of als een indicatie van de (religieuse) status. In zijn jeugd wilde hij al monnik worden, maar raakte toch getrouwd, noot van de schrijver De gewoonte was in India die tijd dat er huwelijks contracten werden afgesloten, al in de jeugd door de ouders van beiden partijen. Dit om een goed huwelijk te krijgen, ook naar de sastra, hetgeen cru overkomt maar om geen achteruitgang in maatschappelijke en religieuse positie te krijgen, en ook in de genen, erfelijksheid factoren, kennis. Er zijn in de sastra meer regels over huwelijken
