Een paar maanden geleden in Vrindavana had ik een echt heel verbazingwekkende ervaring in het mtv gasthuis,Het was tijdens een zondagmorgen, ons gesprek werd opeens verstoord door een luide knal. wat gebeurt er! We keken om ons heen naar de oorzaak van het geluid.
Een paar veiligheids agenten renden in de richting van de overgaande elektrische draden. wat gebeurd daar? laten we gaan kijken, verbazingwekkend genoeg bleken dezelfde bewakings agenten die stenen naar de apen gooiden en die apen bedreigden en zelfs sloegen, waren nu bezig een baby aapje te reanimeren, die geëlektrocuteerd was en zwaar verbrand. met een doek masseerden zij de baby aap, en op een of andere manier kwam de aap weer bij bewustzijn en kroop uit de doek, het bloed gutste van zijn verbrande huid. Een gebeurtenis die de ogen opent. de pijn in zijn ogen te zien, het gevoel van eenzaamheid, en hulpeloosheid. Te voelen dat dit een ziel is net als mij, die hunkert naar liefde, vrijheid van pijn, en relaties. Nu wanhopig en totaal afhankelijk.
Communicatie van een verschillende natuur. Schijnbaar zonder oorzaak, kruipt de aap dichterbij, en legt zichzelf over en rond mijn voet, zich vasthoudend. Ik hurk, en kijk naar de
kleine aap, een intens gevoel van help wijs mij niet af, van het lijden van een ziel, komt uit de ogen van die aap, ik voel dat lijden.
Vertaling en bewerking Bhakta Piet(er)
