De zonnebloem de heilige plant uit Zuid Amerika, de mensen geloofden daar dat de zonnebloem geschonken was door de goden, alles eigenlijk. En niet alleen door de bloem de zaden zijn ook heel belangrijk, ook voor de olie, de gedroogde stelen worden ook als brandstof gebruikt (bijna alles eigenlijk) En de zonnebloem werd dan ook veelvuldig geofferd. Ook een opmerkelijk feit is dat de bloem mee beweegt gericht naar de zon. Wat de betekenis later heeft gekregen toen de bloemzaden naar het Westen kwamen en hier veel opschudding verwekte door hun prachtige kleur en grote! En vooral dat de bloem meedraait naar de zon gericht! Zodat de zonnebloem werd gezien als een voorbeeld voor de gelovigen om zo ook de hele tijd door het gelaat (de aandacht) op de Heere God te houden. Zo ook staat er in de Veda veel voorbeelden die planten aan ons geven, zoals de grasspriet de mee buigt met de harde wind en zich dan weer opricht!
De zonnebloem de heilige plant uit Zuid Amerika
Zonnebloemen worden vooral gekweekt voor de zonnebloemolie, die veel gebruikt wordt in de keuken en als basis voor allerlei producten waarin plantaardige olie wordt verwerkt. De olie bevat veel onverzadigde vetzuren en kan omdat deze goed bestand is tegen hitte voor frituren gebruikt worden. Zonnebloemolie bevat linolzuur, hetgeen het cholesterolgehalte in het bloed verlaagt.
De zaden kunnen gepeld of ongepeld, rauw of geroosterd worden gegeten, bijvoorbeeld als tussendoortje. Ontkiemde zaden met een uitloop van maximaal 6 millimeter kunnen worden toegevoegd aan salades of sandwiches. Zaden met een langere uitloop smaken bitter.[2]
Bloemknoppen kunnen rauw worden gegeten of worden gestoomd en gegeten zoals artisjokken
Bronnen bhaktaPiet(er), Wikipedia
