lopend, door het woud zag ik wonderen nooit aanschouwd bomen van eeuwen,, eeuwen oud, met bladeren als van goud
hopend op meer zintuigelijk genot, maakte ik daar de stroom van een kleine beek weer vlot, de blokkade in de herfst onstaan spoelde snel daar vandaan, steeds maar verdergaand.
gedicht van Bhakta Pieter Ananda Malik, inspiratie kadamba kanani: woud van gouden bomen
