Terwijl ik daar liep tussen al kaal wordende bomen, het waaide! En ik eraan terug dacht, hoe ik hier liep in de zomer, terwijl de vogels zongen! En ik zelfs een patrijs door de bosjes zag heen en weer lopen, kwam de gedachte bij mij op hoe mooi mijn wereld is als je er voor open durft te staan, in het nu, zonder oordeel. Zoals ik nu dit schrijft thuis voor het scherm van mijn computer. En ik ben eigenlijk weer terug gegaan de tijd!!! Daar terug ben in de middag op de fiets, en ik zie de patrijs weer lopen! Een ouder echtpaar op de fiets rijdt aan de overkant van het pad, de vrouw kijkt mij even aan,en vervolgd zwijgend haar weg! De mystiek van het menselijke brein, die bij dit soort herinneringen een film afspeelt in je hoofd van die momenten op je levensweg!!
