Zelf reflectie

In u zelf, van binnen kijken, in een moment van stilte. Niet overspoeld, verduisterd door gedachten, en negatieve invloeden van buitenaf. Oordeel en vooroordeel strijden door een reeks herinneringen opgeroepen om de macht. Angst, medelijden wat heeft het leven ons gebracht? Een jeugd, met of zonder tuin, een hond die om ons heen rent en kwispelt blij je weer te zien. De kat bij het raam. Die beelden strijden tegen de plicht om te gaan afwassen, koken en boodschappen doen, strafwerk. Hoe was onze jeugd, is die door deze invloeden verlicht of in een wrokkig duister geworpen. Beelden, negatieve invloeden van buiten af jij mag dit niet en wat heb jij daar niet aan. Slettig wat loopt dat kind al met die jongen. De handen die elkaar vasthouden, terwijl zij in  hun onschuld samen naar school wandelen. Wie heeft deze twee op die manier gezien! Ik en zij weten dit. Mijn laatste snoepje, wat ik weggeef aan die ander een vreemde voor je ouders en de mensen in de straten. Waar wij doorheen liepen naar school, en een straat voor de school, zij die mijn hand losliet, anders werd ik gepest, geplaagd, invloeden van buiten af. Programmering, beïnvloedingen. Leren naar een boek vol oorlogen, ziekten en pestilentiën. De Bijbel die mijn zieltje trachtte te boeien, wat wonderwel lukte. Met dood en verderf, strijd met instortende muren en steden, die in vlammen opgingen. Kijk dat waren pas avonturen, en ook ontucht wat het was wist ik toen niet. Maar alleen dat heerlijke niets doen alleen maar te hoeven luisteren. Dit kwam als eerste naar boven, zelf reflectie, naar mijn leven, twijfels? Heb ik wel genoeg gehad! Dat lees ik in steeds in die magazines. Naweeën van de oorlog, een armelijke jeugd, trauma’s onzekerheden. Het is waar, deze worden op het levenspad

 

ook meegenomen als ongewenste bagage. Soms verhuld door gedachten aan anderen, die wij de schuld geven, verwijten van iets wat wij,  u en ik moeten missen. Denken niet te hebben. Ons zelf, een eigen gedachten wereld, die geestelijke groei moet zich ontwikkelen! Spiritueel vooruitgaan op deze weg. Moed verzamelend om de hinder van invloeden van buiten af te isoleren, zodat wij weer ons zelf kunnen horen. Het juk van oordelen en vooroordelen, verlangens om te heersen, het naar onze hand te zetten. Kunnen afwerpen, uitsluiten van ons ware zelf  en innerlijke dialoog.
Piet(er)