Gal.4:18, ‘Het is mooi als men altijd ijvert voor een goede zaak

Gal.4:18, ‘Het is mooi als men altijd ijvert voor een goede zaak, maar dan ook altijd, en niet alleen als ik bij u ben.
zondag gaat Kortjakje naar de kerk is hier heel toepasselijk bij.Als men in het weekeinde naar de kerk of mandir gaat, en daar luisterd, zingt en eet.Teksten uit het heilig geschrift vol vuur naar boven komen. Zijn die vurige of ijverige slogans snel verdwenen bij de instructie elke dag! Elke dag een uur lezen, 16 rondes en om vier uur in de ochtend te beginnen. Puja, strikt vegetarisch, o ja en ook nog eens denk 24 uur per dag aan Mij, of altijd! Maar de vedische dagen hadden 32 uur naar een pandit, las ik eens!  Dus het is denk constant aan Mij. Dat is de reden dat men japa doet, om te herinneren. Maar 64 rondes was te veel, naar de uitleg over de westerse tak, en het werden er zestien. Maar ook hier hebben er velen moeite mee. Men moet werken, en kan niet zo vroeg op. Uitzonderingen zijn er altijd, maar wie volgt men in deze? Men volgt iemand zijn voorbeeld, maar in welke dingen, drie uur lezen per dag? Drie uur slapen? Dat kan men niet hoort men dan vaak. Ik las over discipelen, geen sanyasi, dat ereen elke dag om twee uur opstond,uit bed ging, nog in de nacht, om zijn vier en zestig ronden te doen. En zo zijn er meer, maar vaak is men te moe. Maar toch vraag ik mij af, wat betekend dan het lichaam niet zijn of geest.Ik ben maar een leek, niet geïnitieerd in dit gebeuren, dit wordt mij steeds verteld, als ik dit soort vragen stel, of men loopt weg. Ook de zegen van Parikshit hij wist dat hij na zeven dagen zou sterven, nou is dat een zegen zou u net als mij kunnen denken! En de maharaja, de koning Parikshit ging naar de oever van de rivier de Ganges, zitten vasten, zich voorbereiden op zijn dood.En toen kwam Suka deva gosvami en deze vertelde al die dagen lang, het Srimad bhagavatam. En na die zeven dagen ging de koning uit het lichaam, hij overleed. Waarom verteld men dit verhaal? Men is gek op dit soort vertellingen, vroeger ging men dood, en voordat kwam ereen heiligen langs, weg stilte meditatie.En de reden is als ik het mij het goed herinner dat men niet weet wanneer men overlijdt. Dus gebruikt u tijd goed! Zoals koning Parikshit maharaja om naar het Srimad bhagavatam te luisteren, mag van mij ook naar het Ramayana zijn, dat geeft hetzelfde effect. Maar al weet men dit, men gaat vrolijk verder met cursussen, boekhouden, opleidingen om econoom te worden, of vliegtuig ingenieur.Ik schrijf deze keer niet verder door, over dat werken voor een pensioen. In het verband met dit verhaal over koning Parikshit, of heeft u ook zo een zegen gehad? Ik las van de acarya dat een spiritueel persoon maar voor drie maanden vooruit planning maakt, maar wie volgt hem hierin (schrijven mag). Na die drie kan u er weer drie plannen. Misschien kan u nu begrijpen u nu waarom die tekst uit de bijbel Galaten 4-18 hier staat. Gal.4:18, ‘Het is mooi als men altijd ijvert voor een goede zaak, maar dan ook altijd, en niet alleen als ik bij u ben. Misschien herinnert zich men ook die tekst van de swami over dat seva, vooruitgang in Godbewuste of zielbewustzijn bewuste activiteiten niet verloren gaan, zodat men deze beter kan voortzetten dan de andere.